Η αλλεργική ρινίτιδα αποτελεί ένα από τα συχνότερα αλλεργικά νοσήματα καθώς σύμφωνα με διεθνείς μελέτες αφορά μέχρι και στο 20-30% του πληθυσμού στο Δυτικό κόσμο.

Προσβάλει τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες και προκαλεί συμπτώματα όπως ρινική καταρροή, κνησμό, φτερνίσματα ή και συμφόρηση.

Συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας

Πολύ συχνά, ταυτόχρονα προσβάλλονται και τα μάτια τα οποία εμφανίζουν ερυθρότητα, δακρύρροια ή και έντονο κνησμό - αυτή η κατάσταση ονομάζεται αλλεργική επιπεφυκίτιδα.

Τα συμπτώματα αυτά πολλές φορές θεωρούνται μη επικίνδυνα.

Αυτό, ωστόσο, αποτελεί και τη μεγάλη παγίδα για τους ασθενείς καθώς με την πάροδο του χρόνου αυξάνουν τόσο σε ένταση όσο και σε διάρκεια και πλέον επηρεάζουν τον ύπνο, την παραγωγικότητα, την απόδοση στο σχολείο και γενικά την ποιότητα της ζωής.

Στα συμπτώματα προστίθεται έντονη κόπωση, ευερεθιστότητα και άλλες διαταραχές της διάθεσης. Επιπρόσθετα, η αλλεργική ρινίτιδα προδιαθέτει σε χρόνια παραρρινοκολπίτιδα, ωτίτιδα, ρινικούς πολύποδες, άπνοια και, βέβαια, εξάρσεις άσθματος.

Επομένως, πρόκειται για μια νόσο η οποία εάν μείνει χωρίς την κατάλληλη θεραπεία μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη για τον ασθενή.

Αλλεργιογόνα & Αλλεργική Ρινίτιδα

Ανάλογα με τα αλλεργιογόνα στα οποία είναι ευαισθητοποιημένος ο ασθενής, η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να είναι εποχική ή ολοετής.

Στην πρώτη περίπτωση, συνήθως πρόκειται για γύρεις φυτών (γρασιδιών, δέντρων, ζιζανίων) τα οποία προκαλούν συμπτώματα μέσα στην εποχή της ανθοφορίας τους.

Αυτή κατεξοχήν είναι η άνοιξη αλλά ειδικά στην Ελλάδα, όπου λόγω κλίματος και γεωγραφικής θέσης η εποχή της ανθοφορίας διαρκεί επί μακρόν, μερικά φυτά ανθίζουν το καλοκαίρι ή και όλο το φθινόπωρο ή και σχεδόν όλο το χρόνο.

Αντίθετα, η ολοετής ρινίτιδα προκαλείται από αλλεργιογόνα στα οποία υπάρχει έκθεση καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, όπως τα ακάρεα της οικιακής σκόνης, τα επιθήλια της γάτας ή του σκύλου και οι μύκητες.

Η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας

Η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας έχει ως κύριο αντικείμενο την ανεύρεση των υπεύθυνων αλλεργιογόνων.

Αυτό γίνεται με τις δερματικές δοκιμασίες δια νυγμού (skin prick tests) και την ανίχνευση στον ορό ειδικών αντισωμάτων IgE (RAST ή CAP).

Οι εξετάσεις αυτές δίνουν ένα αρκετά ακριβές περίγραμμα των ευαισθητοποιήσεων του ασθενούς και αναδεικνύουν τον υπεύθυνο αιτιολογικό παράγοντα, ακόμη και σε ασθενείς που έχουν πολλαπλές ευαισθητοποιήσεις και οι οποίοι είναι μάλλον η πλειοψηφία στην Ελλάδα.

Θεραπευτικά πρωτόκολλα της αλλεργικής ρινίτιδας

Θεραπευτικά, ακολουθούνται τρεις προσεγγίσεις, πολλές φορές ταυτόχρονα.

Η πρώτη είναι αυτή της αποφυγής του αλλεργιογόνου.

Αφού αναγνωριστεί με τις μεθόδους που προαναφέρθηκαν, παρέχονται στον ασθενή λεπτομερείς οδηγίες σχετικά με το πού βρίσκεται και τρόποι με τους οποίους κατά το δυνατόν μπορεί να το αποφύγει ώστε να προλάβει την εμφάνιση συμπτωμάτων.

Δυστυχώς, η πλήρης αποφυγή του υπεύθυνου αλλεργιογόνου στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αδύνατη και επομένως ακολουθείται η δεύτερη προσέγγιση, αυτή της συμπτωματικής αγωγής.

Τα αντιισταμινικά και τα ενδορρινικά στεροειδή είναι τα κύρια φάρμακα που χρησιμοποιούνται και τα οποία ακόμη κι αν χορηγηθούν σωστά, δεν συνιστούν την οριστική λύση στο πρόβλημα.

Η τρίτη και σημαντικότερη προσέγγιση είναι αυτή της ανοσοθεραπείας.

Πρόκειται για την καλύτερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της αλλεργίας καθώς είναι η μοναδική αιτιολογική της θεραπεία, δηλαδή εκπαιδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα με τέτοιο τρόπο ώστε ο ασθενής να ξεπερνάει την αλλεργία του.

Τα οφέλη της ανοσοθεραπείας είναι πολλά και εξαιρετικά σημαντικά.